Ze dansen de hele dag door mijn hoofd.
Gedachten. Ideeën. Woorden.
Soms als een wals, soms als Rock and Roll.

En soms willen ze er ineens uit.

Zoeken ze een publiek.

Die gedachten. Ideeën. Woorden.

Dan schrijf ik een blog.

Speelruimte

Het mooie van blogs vind ik de vrijheid.

Je kunt – binnen de grenzen van fatsoen – vrij bewegen.

Luchtballonnen oplaten.

Jezelf een spiegel voorhouden.

Over de toekomst dromen.

Dat geeft ruimte. En inspiratie.

Voor mezelf.

En hopelijk ook voor anderen.

Mijn blog is mijn speelkwartier: mijn hoofd luchten, de woorden buiten laten spelen.